Aceleyle çıktık yola
Arkamıza bile bakamadık
Kapıldık bir amansız sele
Kuru bir dala dahi tutunamadık
Sürüklendik hep diyardan diyara
Durduğumuz yerde duramadık
Kapanmadı bu gurbet denilen yara
Üzerini bir türlü saramadık
Hasret sönmek bilmeyen köz gibi
Olmadı hazinem bir tatlı söz gibi
Çiçekten kovana bir damla öz gibi
Arıların kanadıyla uçamadık
Zaman mefhumu bir atlı olup geçti
Bu yalnızlık neden beni dost seçti
Faruk daha ondördünde bir gençti
Kendi evimizde bile üç akşam kalamadık
Aceleyle çıktık yola
Arkamıza bile bakamadık
Gelip de kabrimizde verince mola
Bu defa da hesaptan kaçamadık